De leencapaciteit van een persoon of onderneming is het maximum bedrag dat geleend kan worden. Vaak wordt door geldgevers dit bedrag vastgesteld door middel van een rekensom waarbij het jaarsalaris of de omzet een bepalende factor zijn.
Voor particulieren hanteren geldgevers vaak de vuistregel dat de maandlasten van een lening niet hoger mogen zijn dan 30% tot 35% van het netto maandinkomen. Daarbij kijken ze niet alleen naar het salaris, maar ook naar eventuele andere inkomsten en uitgaven, zoals alimentatie, huurinkomsten of studiekosten.
Bij ondernemingen bepalen geldgevers de leencapaciteit op basis van de cashflow, solvabiliteit en rentabiliteit. De cashflow geeft aan hoeveel geld er overblijft om leningen af te lossen na aftrek van alle operationele kosten. De solvabiliteit zegt iets over de verhouding tussen eigen en vreemd vermogen, terwijl de rentabiliteit laat zien hoe winstgevend een bedrijf is.
Een hoge leencapaciteit betekent niet automatisch dat je ook daadwerkelijk zoveel moet lenen. Het is verstandig om altijd een financiële buffer aan te houden voor onvoorziene uitgaven of tegenvallende inkomsten. Zo voorkom je dat je in de problemen raakt als er iets misgaat.